Onmisbare tips voor ankeren en aanmeren op de Middellandse Zee

Een tijdje geleden stond er in een vrouwenblad iets interessants: er werd namelijk gezegd dat aanmeren de ultieme relatietest is. Als je een half uur aan de kade of in een ankerbaai ligt begrijp je meteen waarom dat zo is. Mannen schreeuwen naar hun vrouwen dat ze ‘het’ niet goed doen, terwijl ze zelf het anker vergeten, vrouwen raken in paniek van het gebrul van eigen of andere mannen en klappen dicht, en kinderen willen wel meehelpen, maar weten niet wat ze doen. Het hoeft echter helemaal niet zo te gaan; met een beetje voorbereiding zal aanleggen of ankeren in 99% van de gevallen vlekkeloos verlopen. In dit artikel vindt u een aantal stappenplannen en tips om te voorkomen dat het aanleggen of ankeren ook echt een relatietest wordt.  

Ankeren in een baai

ankerbaai

Mooie ankerbaai (foto: Sezgin Aytuna)

In een baai ankeren is voor velen het mooiste wat er is. Logisch, er is vaak mooie natuur, veel rust en een mooi uitzicht over zee. Nadeel volgens velen is dat je er dan ook moet ankeren. Ankeren is alleen lang niet zo moeilijk of onveilig als soms wordt gedacht. Met een paar eenvoudige handelingen zorg je ervoor dat je zonder problemen kunt ankeren.  

1. Bereid je voor

Van tevoren moet je kijken hoe diep het in de baai is zodat je weet hoeveel meter ketting of ankerlijn je moet laten vieren. De vuistregel is dat er drie keer zoveel ketting/lijn nodig is als de diepte van het water. Let ook op stroming zodat je eventueel een tweede anker kunt gebruiken om te zorgen dat je niet dwars op de golven komt te liggen als de stroming vanuit een ongunstige hoek komt. Hoewel het in bijvoorbeeld de Middellandse Zee niet vaak heel hard waait, kunnen golven toch vervelend zijn wanneer je geankerd ligt. Let daarom op de windrichting bij het uitkiezen van de ankerplek. Zorg er daarnaast ook voor dat er voldoende ruimte om de boot heen is, je kunt door wind of stroom immers gaan ronddraaien.   

2. Verdeel taken

Zorg ervoor dat je voorbereid in de baai aankomt: dat het anker uit de ankerbak is, de ankerketting vrij kan lopen en dat eventueel de elektrische ankerlier aanstaat. Bespreek ook met de rest van de bemanning af wat er moet gebeuren en zorg voor een duidelijke taakverdeling. Wie stuurt er, wie laat het anker vallen en wie is er manusje van alles? 

3. Controleer het anker

Wanneer het anker op de bodem ligt en je voldoende lijn/ketting hebt laten vieren dan moet je controleren of het anker überhaupt wel goed ligt. Dat doe je door een klein stukje achteruit te varen. Eerst zachtjes, anders trek je het anker in een ruk uit de grond, dan harder om te testen of die echt goed ligt.

4. Gebruik GPS-functie

Vrijwel alle schepen hebben tegenwoordig een systeem met een GPS aan boord en dat is bij ankeren erg handig. Bijna altijd zit daar een speciale ankerfunctie op. Als die functie hebt geactiveerd dan wordt er een alarm actief. Wanneer je ’s nachts om wat voor reden dan ook van positie veranderd (je kunt zelf bepalen of dat na 10, 20, 50 meter is) dan begint de GPS te piepen dat er iets niet klopt. Let er wel op dat je de afstand niet te klein maakt want anders gaat hij steeds af terwijl je alleen maar ronddraait door de stroming of wind.

Ankeren aan de kade

Ankeren in de laag

Ankeren in de laag (foto: Cakun)

Vooral in mediterrane havens zul je vaak moeten ankeren aan de kade. Ankeren aan de kade wordt ook wel ankeren in de laag genoemd. Je ligt hierbij met je boeg of spiegel naar de kade terwijl een hek of boeganker ervoor zorgt dat je niet tegen de kant aan botst. Het meest wordt er met de kont naar de kant gelegen vanwege het afstappen op de kant. Ook hierbij is het weer belangrijk een aantal stappen te doorlopen:

1. Bereid je voor

Kijk van tevoren even hoe diep het is. Dit is minder belangrijk in havens dan in baaien omdat het meestal niet heel diep is, maar laat je in ieder geval niet verassen wanneer dat wel zo is.  

Voorbereiding is wederom erg belangrijk. Zorg dat er weer duidelijk is wie wat doet want er zijn meer taken te verdelen dan bij het ankeren. Zo moeten er ook nog twee landvasten op de kade vastgemaakt worden.  

2. Let goed op andere ankerlijnen

Voor het ankeren geldt dat je tussen de 20-30 meter ankerlijn/ketting gebruikt. Vooral belangrijk is dat jouw ankerlijn niet die van een ander kruist. Als je niet goed oplet bij het leggen van het anker, kan je bij het wegvaren ineens het anker van je buurman meenemen. De ankerlijn/ketting moet loodrecht op de kade staan want dan ligt hij perfect. Let ook op zijwind tijdens het aanleggen, dit kan het aanleggen lastiger maken.  

3. Leg je boot goed vast

Als je het anker goed vast ligt kun je verder naar achteren varen om de twee landvasten op de kade te krijgen om goed vast te liggen. Wanneer de landvasten goed vast zitten kun je de ankerlijn/ketting weer wat binnenhalen om te zorgen dat er voldoende spanning op de ankerketting staat. Je wilt immers niet dat de spiegel of de boeg op de kade terechtkomt.  

Aanmeren aan moorings

Mooring

Schepen aan moorings (foto: ExeDave JG)

Moorings zijn er om baaien makkelijker bruikbaar te maken. Het zijn eigenlijk boeien waar je je boot aan vast kunt maken waardoor je een mooie ligplaats hebt. Over het algemeen worden moorings neergelegd door lokale autoriteiten en vaak zul je dan ook voor het gebruik ervan moeten betalen. Het leuke van moorings is dat ze hetzelfde doen als een anker behalve dat ze nog steviger aan de grond liggen. Hierdoor zijn er net als in een ankerbaai niet te veel boten maar wel heb je wel het gebruiksgemak van een mooring.  

1. Bereid je voor

Wederom is hier van belang dat je, je goed voorbereidt. Je hoeft hier voor het aanlegge niet meer te letten op de diepte in verband met ankeren (wel natuurlijk of je kiel niet te diep steekt). Er zijn hier andere taken te verdelen dan bij het aanleggen aan een kade. Vooral belangrijk is nu de samenwerking tussen de stuurman en degene die de landvast aan de mooring moet vastmaken.  

2. Communiceer duidelijk

Communicatie is erg belangrijk omdat je binnen no-time tegen de mooring aanvaart als je niet goed let op degene die voorop staat. Makkelijker is zelfs nog om één iemand de landvast te laten doen en een ander de communicatie naar achteren. Vaar ook langzaam naar de mooring toe zodat degene op de boeg genoeg tijd heeft om de landvast door de mooring te halen.  

3. Bedenk goed hoe je aanlegt

Probeer nooit de landvast vast te maken aan de boei zelf maar haal hem er altijd door heen zodat je de knoop op de boot hebt en niet op de boei. Vaak is het erg lastig om knoop bij de boei eraf te halen omdat die veel lager zit en onder spanning staat. Bij het aanleggen kan een mooringhaak van grote waarde zijn. Dit is een haak op je pikhaak die, als je daar mee op de ring, waar de landvast doorheen moet, slaat meteen vastzit met een veiligheidshaak. Later moet je die haak er wel afgehaald worden maar dan ligt de boot al vast, waardoor dat veel makkelijker is, zeker als je een bijbootje gebruikt.  

Conclusie

Voordat je gaat aanleggen of ankeren is het belangrijk om een plan te maken. Je moet zorgen dat je weet wat je wilt doen en duidelijk communiceren wat je plan is naar de rest van de bemanning. Zonder een plan zal al snel blijken dat er iets vergeten wordt of dat iets verkeerde prioriteit krijgt. Ook je voorbereiding qua materiaal is erg belangrijk. Je wil immers niet tijdens het aanleggen erachter komen dat de landvasten nog onderin de bakskist liggen. Geef ook duidelijk aan wanneer er dingen verkeerd gaan en vooral wat er verkeerd gaat. Roepen dat ‘dat ding’ niet goed zit werkt over het algemeen niet en zal alleen maar meer onduidelijkheid creëren. Dit lijken hele eenvoudige stappen maar ze zijn wel essentieel voor een goede anker- of aanlegmanoeuvre. En uiteindelijk dus ook voor je relatie.  

The Plunge – Eastbourne U.K.

Precies zoals ik met mijzelf had afgesproken startte ik op 31 juli 2011 – 1000 (LT) de motor van mijn schip om uit te varen. Maar wat ik niet kon bevroeden, is wat een ontzettende emotie dat moment bij mij zou oproepen. Als ik deze woorden schrijf voel ik het nog.

Joshua Ntalo – A deep breath before the Plunge

Yeah, what can I say, de afgelopen maanden was ik bezig met voorbereiden, voorbereiden en voorbereiden. Begin deze week keek ik in mij agenda en besefte ik opeens dat mijn afscheidsfeestje al over twee weken is! Hoe ik mij voel? Blij, emotioneel, vrolijk, wat lichte weemoed en doordrongen van het feit dat ik begin aan een nieuwe fase in mijn leven.

Bijna zesentwintig jaar geleden hobbelde mijn moeder samen met mijn vader achterop een jeep door Kampala (Uganda). Ze werden vergezeld door politieagenten en militairen met mitrailleurs die zorgden voor veiligheid. Op de weg naar het ziekenhuis waar mijn moeder van mij zou bevallen, waren de rookpluimen zichtbaar die opstegen uit de bevochten stad.

Mijn ouders noemden mij daarom Joshua Ntalo. Joshua betekent: Jezus of de redder. Ntalo betekent oorlogen. Twee tegenstellingen die ik ook in mij heb. Aan de oppervlakte ben ik een kalm persoon maar tegelijkertijd kan ik iemand van extremen zijn. In mij bruis ik van de energie. Met die energie kan ik veel scheppen maar ook veel vernietigen.

Opgroeien vond ik een groot avontuur. Spelen, naar school gaan, leren, lezen, ontdekken. Maar hoe verder ik kwam, hoe meer zekerheden er ontstonden, noem het verantwoordelijkheden. Belangrijk, jawel, maar voorspelbaar ook. Saai en stroperig in plaats van vurig en passioneel.

Even dacht ik dat het een groot avontuur zou zijn om the big shot in de BMW 7 serie te worden. Op naar de top, kast van een huis, drie koters die rondrennen in het gras, the man who’s got it all.?

Toen we net naar Apeldoorn verhuisden was ik een klein jongentje en stond ik aan de rand van een crossbosje van 100 bij 100 meter. Ik vond het werelds, het was het einde! Ik kon het helemaal verkennen en er in spelen, geweldig vond ik dat.

Nu sta ik opnieuw aan de rand van een bos. Het bos heet aarde en heeft een speelveld van 500.000.000.000 vierkante meter. Wauw!

Ik ga jullie missen, Nederland ik ga je missen, vrienden, familie ik ga jullie missen bedankt voor jullie support,! Bedankt dat jullie er zijn! Collega’s betrokkenen bij het project, donateurs en alle andere mensen die mij hebben gesteund, bedankt!

De twee jaar voorbereiding komen ten einde en ik ga in het bos spelen. Hopelijk tot op het afscheidsfeestje of tot in IJmuiden bij het uitzwaaien. Volgende blogpost na mijn vertrek!

Salut, ciao, adieu, bye, Mbarara, doei!

Joshua

Master Commercial Coastal Sailing Vessels

Je leest het goed, dat is mijn nieuwe titel! Vorige week mocht ik mijn diploma van de Enkhuizer Zeevaartschool ontvangen. Het diploma geldt voor schepen < 500 Brt. Ruim overmaats voor Hope met haar waterverplaatsing van 7 ton.

Verder heb ik mijn schip terug gekregen van scheepstuigerij De Groot. Ik ben ontzettend blij met het geleverde werk. Alle verstaging is vervangen door RVS Dyform Compacted Strand. Dit is een upgrade van 30% in veilige breeksterkte. Het topwant kan nu 5 ton dragen. Alle stagen zijn verder boven en onder voorzien van Norseman terminals.

Verder zijn de volgende werkzaamheden door De Groot verricht:

– Monteren separate try sail rails voor het stormzeil
– Opnieuw isoleren en monteren mastbeslag
– Aanbrengen reserve val
– Monteren radar scanner
– Monteren radar reflector
– Monteren zeil beschermers op zalingen
– Nieuw anker en driekleur toplicht (LED)
– Nieuw deklicht

Verder heeft Kapitein Jaap Stengs b.d. (mijn nautisch hoofdadviseur) de volgende werkzaamheden verricht:

– Maken zaling-ophouders
– Maken Lazy Jacks
– Aanzetten speciale sluitingen voor grootzeil en stormzeil

Jaap was niet weg te slaan bij firma De Groot en dat is een goed teken. Hij was erg te spreken over de organisatie.

De mannen van De groot hebben de mast vorige week teruggeplaatst. Verder mochten ik en mijn bemanning aan het tuig werken in de werkplaats van De Groot, gebruik makend van gereedschap van de tuigerij. Scheepstuigerij De Groot heeft verder ook financieel de expeditie ondersteund.Ontzettend bedankt!

Jaap en ik hebben Hope samen terug gevaren naar Lelystad. Daarna heb ik Hope meegenomen voor een spin richting Uitdam. Ze vaart heerlijk! Alles ligt dus op koers. Ik ga nu lekker naar het schip, er wacht een grote bestelling bij George Kniest.

Tot snel!

Joshua

Afscheid Zeevaartschool

Afscheid nemen lijkt telkens weer terug te komen. Veel zeilers schrijven er over en ik merk steeds vaker dat het een onlosmakelijk deel is van het “vrije” leven. Mensen komen, raken je en volgen de horizon naar nieuwe plekken. Ergens daar tussenin neem je afscheid wetende dat niets hetzelfde blijft.

Vanaf september kwam ik trouw elk weekend naar Enkhuizen en ontmoette op de Zeevaartschool een groep geweldig inspirerend mensen.  Jonge mensen die zich niets aantrekken van “moeten” maar alles van prachtige dromen die ze met onuitputtelijke passie volgen. En vorige week kwam aan die mooie tijd een einde toen ieder zijn weegs ging.

De school geeft elk voorjaar haar leerlingen terug aan de zee.  De dagen worden dan langer en de praktijk leert dat het ondoenlijk is om de leerlingen binnen te houden. De kameraderie die in het halve jaar  ontstaat is echt heel  bijzonder. Maar voor je het weet zijn de examens voorbij en sta je zingend te proosten op het afscheidsfeest. De volgende dag pakken mensen dan -nog katerig van de nadorst- hun biezen. De een gaat naar de Pacific, de ander naar de Oostzee en een derde naar de Middelandse zee. Met tas en backpack geef je iedereen een knuffel. Het afscheid voelt dubbel…

Ik voelde die dag de spanning voor mijn eigen horizon die steeds dichterbij komt. Nog 4 maanden en dan vaar ik uit. Ik heb het schip in de tussentijd naar Staveren gevaren. Daar is het in de professionele handen van firma De Groot. De mannen van De Groot installeren daar de komende week de radar. Ook vernieuwen ze de verstaging, installeren ze LED verlichting en lopen ze de mast na op beschadigingen. Gezien de kennis en ervaring weet ik mij in goede handen en kan ik met een gerust hart op vakantie.

Terwijl de mannen werken vlieg ik morgenmiddag voor een week naar Stockholm om een beetje bij te komen van alle drukte. In de tussentijd nog wat foto’s van de werkzaamheden van de afgelopen weken. De apparatuur zit er inmiddels in. En schrijf deze data alvast in je agenda!

Eind juni: schip klaar (met champagne!)

Zaterdag 2 juli: verjaardsags en afscheidsfeest.

Eerste week juli: SEA Trials op en neer naar Engeland

30 juli: vertrek

Tot snel!

Swingend op weg ;)


Nieuwe sponsor!

Een week of twee geleden werd ik plots gebeld door Jan-Willem van den Brandhof. Jan Willem heeft in 2006 een cursus snel lezen en mindmappen gegeven waar ik aan deelnam. Met de technieken die ik van Jan Willem leerde slaagde ik cum laude voor zowel bachelor als master met tijd genoeg voor andere leuke dingen. Erg waardevol dus! Ook las ik zijn boek waarin ik meer leerde over doelen stellen en realiseren.

Onlangs mailde ik zijn bedrijf om hem te bedanken en wat blijkt? Jan Willem is zelf stuurman geweest! Hij belde me terug en vindt de Positive Wave expeditie “een geweldig  project”. Hij besloot samen met zijn vrouw Yvonne het project te sponsoren en ze deden met hun bedrijf (Brainstudio) diezelfde week nog een donatie. Brainstudio ontzettend bedankt!

Voorzitter Stichting Positive Wave

Joshua van Eijndhoven

Ben je nou nog niet klaar?

Nee nog  steeds  niet, maar als er niet iets heel geks gebeurt deze zomer wel, en dan ga ik echt! Het uitstellen van de reis is echt een van de beste beslissingen ooit gebleken en daar ga ik deze zomer de vruchten van plukken.

Wat veel mensen niet weten is dat je de Atlantic  kunt overzeilen in een kano met een vuilniszak op een bezemsteel. Echt waar! Roeien kan ook.… En met een drijvende caravan kom je ook een heel eind. De passaatwind staat namelijk altijd mee en is gemiddeld kracht 4 – 5. De grootste idioot kan het, koers: due west. Het enige dat je moet doen is voldoende wind vangen, blijven drijven en voldoende eten meenemen.

Maar als je onverhoopt in vliegend weer terecht komt, er iets ernstigs kapot gaat of  je ziek wordt, is het handig dat je weet wat je moet doen en dat je de noodzakelijke spullen hebt.  Vorige zomer ging ik in een baai bij het Ketelmeer ten anker omdat er vliegend (on)weer aankwam (11 Bft). Gelukkig lagen we beschut en met goed gerei, maar hier is een foto van wat er die nacht met een ander jacht aan lager wal gebeurde. De  in paniek geraakte opvarenden zijn gelukkig gered.

Gezonken schip

Dat gevoel  van weten wat je moet doen en de nodige spullen hebben is de afgelopen maanden steeds meer gegroeid. Ik heb steeds meer vertouwen gekregen in mijn schip en mijzelf als kapitein. De opleiding die ik volg bij de Enkhuizer Zeevaartschool is daar mede verantwoordelijk voor. Ik leer daar zo ontzettend veel en ik kan erop vertrouwen dat wat ik leer goed onderbouwd is. Echt een verademing!

Inmiddels heb ik bijna alle apparatuur die ik meeneem bij elkaar. Ook zijn de voorzeilen (7 in totaal) volledig nagekeken en heb ik Leuvers laten aanzeten. Verder heb ik het elektra paneel vernieuwd, slingerranden gemaakt in de kombuis, de buiskap laten repareren, nieuwe gordijnen besteld en geschilderd. Nu ben ik bezig met het inbouwen van de apparatuur. Inmiddels is het ijs gelukkig weg en kan ik eindelijk naar Staveren voor de verstaging. Ik heb een afspraak gemaakt voor begin maart.

De apparatuur die mee gaat: (radar, AIS, echolood, log, GPS, Marifoon, SSB ontvanger, NAVTEX, Boordpc, Wifi versterker en Epirb)

Dus nog niet klaar, maar wel goed op weg ;)

Keep in touch!

Joshua

Vrolijk vast in het ijs!

‘S Nachts steunde en kreunde het schip onder de schuivende platen. Maar ook daar is een einde aan gekomen toen een nachtje -15 alles muurvast vroor. Dat was behoorlijk koud! Helemaal toen de stop de volgende avond eruit knalde werd het behoorlijk arctisch aan boord.  Verder afgelopen weken examens gehad aan de Enkhuizer Zeevaartschool. Ging volgens mij wel prima.

Naar Staveren varen zit er voorlopig niet in met het vaarverbod op de Zuiderzee. Maar zo heb ik mooi de tijd voor de elektra. Ik werk aan een nieuw paneel en ik bereid de installatie van de apparatuur voor. Het schip wordt inmiddels toch behoorlijk modern uigerust.

Een overzichtje van de apparatuur: Radar, HF Radio en SSB E-mail, AIS zend en ontvangst, marifoon (uiteraard), dieptemeter, log, gps, wifi versterker, boordcomputer met Led technologie, reserve laptop en ik vergeet vast wat..

Onderwijl werk ik aan wat leuke projecten. Ik ga een onderwijsinstelling adviseren en verder geef ik les en workshops en ook doe ik nog juridische vertegenwoordiging in wat procedures. Kortom: lekker bezig.

Maar ik rust wel genoeg uit (af en toe) dat voorkomt problemen met omvallen enzo…

Allemaal bedankt voor jullie leuke reacties en steun :) Geniet van het nieuwe jaar!

Tot snel!

Joshua

Ik ben niet begonnen om te falen

Ik ben dit project niet begonnen om te falen. Die vreemde gedachte schoot opeens door mijn hoofd. Het voelt als een geruststelling. Alsof het in de sterren is geschreven dat ik uiteindelijk aan de andere kant van de Atlantische plas terecht kom. Toen ik net een schip had gekocht waren er twee soorten mensen, mensen met een schip en mensen zonder. De laatste groep  feliciteerde mij hartelijk met mijn aanstaande vertrek en schip. De mensen met een boot feliciteerden mij met een hoogst irritant maar welbekend rijmpje. Ze grapten dan: ” koop een boot, gooi je geld in de sloot en werk je dood”. Nu ben ik nog in levende lijve, maar rijker ben ik er bepaald niet op geworden.

Mijn schip is mijn schatje, en net als een vrouw houdt ze van mooie dingen. Ze draagt het liefst Brons, Messing, Roest Vrij Staal of geanodiseerd aluminium. Als ik mijn portemonnaie niet trek straft ze mij met corrosie en gebreken. En dat doet ze dan op die angstige momenten waarop ik blind op haar wil kunnen vertrouwen. Dus ik hou haar tevreden en ik koop alleen het beste voor haar. Maar ze geeft me er zo ontzettend veel voor terug… Ze is mijn huis, mijn werk en mijn zilte vliegende tapijt naar verre werelden. Ze geeft me Pure vrijheid, en dat is iets wat een vrouw nooit zou kunnen geven.

Dus ik ga met haar verder en langzaam maar zeker begint ze te bloeien. Over  een week of twee vaar ik met haar naar Stavoren voor nieuwe verstaging. Ik ga van 6 naar 8 mm stagen (lees 160% meer trekkracht). Dan kan haar mast 10 ton dragen. Wel zo veilig. Verder laat ik de radar installeren, de marifoon antenne en popnagels vernieuwen en de achterstag isoleren voor de HF zend/ ontvanger (bereik: max 10.000 Nm = 18.000 kilometer. Kortom: veiliger, veiliger en gezelliger!

En ik ben ook weer opgekalefaterd na mijn nose dive afgelopen zomer. Samen met mijn broertje heb ik bijna drie weken heerlijk uitgerust in mijn moederland Uganda. Ik ben weer goed aangesterkt. De foto’s vertellen het verhaal. Dus nu: volle kracht vooruit!

Tot snel!

Joshua

Twee Nieuwe sponsors!

Het aan Markus Verbeek Praehep gelieerde Studiefonds heeft besloten een vrijblijvende donatie te doen aan de Positive Wave expeditie . De volledige adresgegevens van de stichting zijn te vinden onder Sponsors en Partners. Het bestuur is van mening dat hoewel de expeditie niet volledig binnen de doelstellingen past, de expeditie dusdanig aanspreekt, dat het bestuur heeft besloten een bijdrage te doen. Joshua verzorgde als dank een workshop op het Markus Verbeek Praehep Alumni congres bij Conferentiecentrum Drakenburg in Baarn.

Intercollege Businesschool deed ook een bijdrage. Intercollege is een oude opdrachtgever van Van Eijndhoven Juridisch dat eind 2010 werd overgenomen door SMG Juridisch. En ook hier verzorgde Joshua  een lezing namens Stichting Positive Wave. Dit maal aan de Maliebaan te Utrecht.

Namens Stichting Positive Wave, wil ik beide sponsoren hartelijk bedanken voor hun bijdrage en morele steun aan de expeditie!

logo-intercollege

Markus Verbeek Praehep