The Plunge – Eastbourne U.K.

Precies zoals ik met mijzelf had afgesproken startte ik op 31 juli 2011 – 1000 (LT) de motor van mijn schip om uit te varen. Maar wat ik niet kon bevroeden, is wat een ontzettende emotie dat moment bij mij zou oproepen. Als ik deze woorden schrijf voel ik het nog.

Joshua Ntalo – A deep breath before the Plunge

Yeah, what can I say, de afgelopen maanden was ik bezig met voorbereiden, voorbereiden en voorbereiden. Begin deze week keek ik in mij agenda en besefte ik opeens dat mijn afscheidsfeestje al over twee weken is! Hoe ik mij voel? Blij, emotioneel, vrolijk, wat lichte weemoed en doordrongen van het feit dat ik begin aan een nieuwe fase in mijn leven.

Bijna zesentwintig jaar geleden hobbelde mijn moeder samen met mijn vader achterop een jeep door Kampala (Uganda). Ze werden vergezeld door politieagenten en militairen met mitrailleurs die zorgden voor veiligheid. Op de weg naar het ziekenhuis waar mijn moeder van mij zou bevallen, waren de rookpluimen zichtbaar die opstegen uit de bevochten stad.

Mijn ouders noemden mij daarom Joshua Ntalo. Joshua betekent: Jezus of de redder. Ntalo betekent oorlogen. Twee tegenstellingen die ik ook in mij heb. Aan de oppervlakte ben ik een kalm persoon maar tegelijkertijd kan ik iemand van extremen zijn. In mij bruis ik van de energie. Met die energie kan ik veel scheppen maar ook veel vernietigen.

Opgroeien vond ik een groot avontuur. Spelen, naar school gaan, leren, lezen, ontdekken. Maar hoe verder ik kwam, hoe meer zekerheden er ontstonden, noem het verantwoordelijkheden. Belangrijk, jawel, maar voorspelbaar ook. Saai en stroperig in plaats van vurig en passioneel.

Even dacht ik dat het een groot avontuur zou zijn om the big shot in de BMW 7 serie te worden. Op naar de top, kast van een huis, drie koters die rondrennen in het gras, the man who’s got it all.?

Toen we net naar Apeldoorn verhuisden was ik een klein jongentje en stond ik aan de rand van een crossbosje van 100 bij 100 meter. Ik vond het werelds, het was het einde! Ik kon het helemaal verkennen en er in spelen, geweldig vond ik dat.

Nu sta ik opnieuw aan de rand van een bos. Het bos heet aarde en heeft een speelveld van 500.000.000.000 vierkante meter. Wauw!

Ik ga jullie missen, Nederland ik ga je missen, vrienden, familie ik ga jullie missen bedankt voor jullie support,! Bedankt dat jullie er zijn! Collega’s betrokkenen bij het project, donateurs en alle andere mensen die mij hebben gesteund, bedankt!

De twee jaar voorbereiding komen ten einde en ik ga in het bos spelen. Hopelijk tot op het afscheidsfeestje of tot in IJmuiden bij het uitzwaaien. Volgende blogpost na mijn vertrek!

Salut, ciao, adieu, bye, Mbarara, doei!

Joshua

Master Commercial Coastal Sailing Vessels

Je leest het goed, dat is mijn nieuwe titel! Vorige week mocht ik mijn diploma van de Enkhuizer Zeevaartschool ontvangen. Het diploma geldt voor schepen < 500 Brt. Ruim overmaats voor Hope met haar waterverplaatsing van 7 ton.

Verder heb ik mijn schip terug gekregen van scheepstuigerij De Groot. Ik ben ontzettend blij met het geleverde werk. Alle verstaging is vervangen door RVS Dyform Compacted Strand. Dit is een upgrade van 30% in veilige breeksterkte. Het topwant kan nu 5 ton dragen. Alle stagen zijn verder boven en onder voorzien van Norseman terminals.

Verder zijn de volgende werkzaamheden door De Groot verricht:

– Monteren separate try sail rails voor het stormzeil
– Opnieuw isoleren en monteren mastbeslag
– Aanbrengen reserve val
– Monteren radar scanner
– Monteren radar reflector
– Monteren zeil beschermers op zalingen
– Nieuw anker en driekleur toplicht (LED)
– Nieuw deklicht

Verder heeft Kapitein Jaap Stengs b.d. (mijn nautisch hoofdadviseur) de volgende werkzaamheden verricht:

– Maken zaling-ophouders
– Maken Lazy Jacks
– Aanzetten speciale sluitingen voor grootzeil en stormzeil

Jaap was niet weg te slaan bij firma De Groot en dat is een goed teken. Hij was erg te spreken over de organisatie.

De mannen van De groot hebben de mast vorige week teruggeplaatst. Verder mochten ik en mijn bemanning aan het tuig werken in de werkplaats van De Groot, gebruik makend van gereedschap van de tuigerij. Scheepstuigerij De Groot heeft verder ook financieel de expeditie ondersteund.Ontzettend bedankt!

Jaap en ik hebben Hope samen terug gevaren naar Lelystad. Daarna heb ik Hope meegenomen voor een spin richting Uitdam. Ze vaart heerlijk! Alles ligt dus op koers. Ik ga nu lekker naar het schip, er wacht een grote bestelling bij George Kniest.

Tot snel!

Joshua

Afscheid Zeevaartschool

Afscheid nemen lijkt telkens weer terug te komen. Veel zeilers schrijven er over en ik merk steeds vaker dat het een onlosmakelijk deel is van het “vrije” leven. Mensen komen, raken je en volgen de horizon naar nieuwe plekken. Ergens daar tussenin neem je afscheid wetende dat niets hetzelfde blijft.

Vanaf september kwam ik trouw elk weekend naar Enkhuizen en ontmoette op de Zeevaartschool een groep geweldig inspirerend mensen.  Jonge mensen die zich niets aantrekken van “moeten” maar alles van prachtige dromen die ze met onuitputtelijke passie volgen. En vorige week kwam aan die mooie tijd een einde toen ieder zijn weegs ging.

De school geeft elk voorjaar haar leerlingen terug aan de zee.  De dagen worden dan langer en de praktijk leert dat het ondoenlijk is om de leerlingen binnen te houden. De kameraderie die in het halve jaar  ontstaat is echt heel  bijzonder. Maar voor je het weet zijn de examens voorbij en sta je zingend te proosten op het afscheidsfeest. De volgende dag pakken mensen dan -nog katerig van de nadorst- hun biezen. De een gaat naar de Pacific, de ander naar de Oostzee en een derde naar de Middelandse zee. Met tas en backpack geef je iedereen een knuffel. Het afscheid voelt dubbel…

Ik voelde die dag de spanning voor mijn eigen horizon die steeds dichterbij komt. Nog 4 maanden en dan vaar ik uit. Ik heb het schip in de tussentijd naar Staveren gevaren. Daar is het in de professionele handen van firma De Groot. De mannen van De Groot installeren daar de komende week de radar. Ook vernieuwen ze de verstaging, installeren ze LED verlichting en lopen ze de mast na op beschadigingen. Gezien de kennis en ervaring weet ik mij in goede handen en kan ik met een gerust hart op vakantie.

Terwijl de mannen werken vlieg ik morgenmiddag voor een week naar Stockholm om een beetje bij te komen van alle drukte. In de tussentijd nog wat foto’s van de werkzaamheden van de afgelopen weken. De apparatuur zit er inmiddels in. En schrijf deze data alvast in je agenda!

Eind juni: schip klaar (met champagne!)

Zaterdag 2 juli: verjaardsags en afscheidsfeest.

Eerste week juli: SEA Trials op en neer naar Engeland

30 juli: vertrek

Tot snel!

Swingend op weg ;)


Nieuwe sponsor!

Een week of twee geleden werd ik plots gebeld door Jan-Willem van den Brandhof. Jan Willem heeft in 2006 een cursus snel lezen en mindmappen gegeven waar ik aan deelnam. Met de technieken die ik van Jan Willem leerde slaagde ik cum laude voor zowel bachelor als master met tijd genoeg voor andere leuke dingen. Erg waardevol dus! Ook las ik zijn boek waarin ik meer leerde over doelen stellen en realiseren.

Onlangs mailde ik zijn bedrijf om hem te bedanken en wat blijkt? Jan Willem is zelf stuurman geweest! Hij belde me terug en vindt de Positive Wave expeditie “een geweldig  project”. Hij besloot samen met zijn vrouw Yvonne het project te sponsoren en ze deden met hun bedrijf (Brainstudio) diezelfde week nog een donatie. Brainstudio ontzettend bedankt!

Voorzitter Stichting Positive Wave

Joshua van Eijndhoven

Ben je nou nog niet klaar?

Nee nog  steeds  niet, maar als er niet iets heel geks gebeurt deze zomer wel, en dan ga ik echt! Het uitstellen van de reis is echt een van de beste beslissingen ooit gebleken en daar ga ik deze zomer de vruchten van plukken.

Wat veel mensen niet weten is dat je de Atlantic  kunt overzeilen in een kano met een vuilniszak op een bezemsteel. Echt waar! Roeien kan ook.… En met een drijvende caravan kom je ook een heel eind. De passaatwind staat namelijk altijd mee en is gemiddeld kracht 4 – 5. De grootste idioot kan het, koers: due west. Het enige dat je moet doen is voldoende wind vangen, blijven drijven en voldoende eten meenemen.

Maar als je onverhoopt in vliegend weer terecht komt, er iets ernstigs kapot gaat of  je ziek wordt, is het handig dat je weet wat je moet doen en dat je de noodzakelijke spullen hebt.  Vorige zomer ging ik in een baai bij het Ketelmeer ten anker omdat er vliegend (on)weer aankwam (11 Bft). Gelukkig lagen we beschut en met goed gerei, maar hier is een foto van wat er die nacht met een ander jacht aan lager wal gebeurde. De  in paniek geraakte opvarenden zijn gelukkig gered.

Gezonken schip

Dat gevoel  van weten wat je moet doen en de nodige spullen hebben is de afgelopen maanden steeds meer gegroeid. Ik heb steeds meer vertouwen gekregen in mijn schip en mijzelf als kapitein. De opleiding die ik volg bij de Enkhuizer Zeevaartschool is daar mede verantwoordelijk voor. Ik leer daar zo ontzettend veel en ik kan erop vertrouwen dat wat ik leer goed onderbouwd is. Echt een verademing!

Inmiddels heb ik bijna alle apparatuur die ik meeneem bij elkaar. Ook zijn de voorzeilen (7 in totaal) volledig nagekeken en heb ik Leuvers laten aanzeten. Verder heb ik het elektra paneel vernieuwd, slingerranden gemaakt in de kombuis, de buiskap laten repareren, nieuwe gordijnen besteld en geschilderd. Nu ben ik bezig met het inbouwen van de apparatuur. Inmiddels is het ijs gelukkig weg en kan ik eindelijk naar Staveren voor de verstaging. Ik heb een afspraak gemaakt voor begin maart.

De apparatuur die mee gaat: (radar, AIS, echolood, log, GPS, Marifoon, SSB ontvanger, NAVTEX, Boordpc, Wifi versterker en Epirb)

Dus nog niet klaar, maar wel goed op weg ;)

Keep in touch!

Joshua

Vrolijk vast in het ijs!

‘S Nachts steunde en kreunde het schip onder de schuivende platen. Maar ook daar is een einde aan gekomen toen een nachtje -15 alles muurvast vroor. Dat was behoorlijk koud! Helemaal toen de stop de volgende avond eruit knalde werd het behoorlijk arctisch aan boord.  Verder afgelopen weken examens gehad aan de Enkhuizer Zeevaartschool. Ging volgens mij wel prima.

Naar Staveren varen zit er voorlopig niet in met het vaarverbod op de Zuiderzee. Maar zo heb ik mooi de tijd voor de elektra. Ik werk aan een nieuw paneel en ik bereid de installatie van de apparatuur voor. Het schip wordt inmiddels toch behoorlijk modern uigerust.

Een overzichtje van de apparatuur: Radar, HF Radio en SSB E-mail, AIS zend en ontvangst, marifoon (uiteraard), dieptemeter, log, gps, wifi versterker, boordcomputer met Led technologie, reserve laptop en ik vergeet vast wat..

Onderwijl werk ik aan wat leuke projecten. Ik ga een onderwijsinstelling adviseren en verder geef ik les en workshops en ook doe ik nog juridische vertegenwoordiging in wat procedures. Kortom: lekker bezig.

Maar ik rust wel genoeg uit (af en toe) dat voorkomt problemen met omvallen enzo…

Allemaal bedankt voor jullie leuke reacties en steun :) Geniet van het nieuwe jaar!

Tot snel!

Joshua